SALDIRININ ARDINDAN!

Admin
Admin
Yayın Tarihi : 17-11-2003 10:52
Ülkemiz üzerine oynanan çirkin oyunlar bombalı saldırı olarak devam ediyor. Irak’a asker gönderme işi, Kuzey Kıbrıs sorunu derken, hiç beklenmedik bir anda ard arda patlayan bombalar gündemi acıyla birlikte değiştiriverdi. Aslında hiç beklenmedik mi? Acaba öyle mi? Ben öyle olduğunu sanmıyorum. Mutlaka bir-iki ipucu olmalıydı. İsrail gizli örgütleriyle, MİT’in bu konuda boş durduğunu sanmıyorum ama bir anda patlıyıverdi bombalar! İşin ilginç yanı İstanbul Emniyet Müdürü’nün de İstanbul’da değil de, Letonya’da olması! Yani gerçekten öncesinde herhangi bir duyum almamış sayın emniyet müdürü. Alsaydı, Letonya’ya gider miydi? Letonya’daki mağlubiyetimize mi üzülsün, yoksa İstanbul’a dönemediğine mi? O da şaşırmıştır ne yapacağını! Savaş Ay’ın A Takımı’nda olayın sıcak görüntülerini izledik. Gerçekten İkiz Kuleler saldırısı gibiydi. Gerçi İkiz Kuleler’in boyutu inanılmaz büyüktü ama görüntüler onu hatırlatıyordu. Bugün kü gazetelere baktığımızda ise birinci sayfaları özel cesed (!) fotoğrafları süslüyor. Amaç olayın boyutunu anlatmak. Milliyet’teki ‘Son Nefes’ fotoğrafı olayın ne kadar acı ve üzücü olduğunu ortaya koyuyor. Gecce.com okuru Selçuk Ertaşkın bana aşağıdaki maili göndermiş.. Olaya başka bir açıdan bakan Selçuk Ertaşkın’a katılmamak elde değil; Kenan bey merhaba ; Ben Avusturya Lisesi 1983 mezunuyum.Bu sene mezuniyetimizin 20.yılını kutladık.Okulumuz Kuledibi'ne çok yanık Kart Çınar Sokak'tadır.Hazırlık sınıfı , orta okul ve lise ile birlikte tam 8 sene boyunca Neve Şalom Sinagog'unun önünden geçerek sabahları okulumuza gittik ve saat 13.40 da paydos zili ile birlikte gene aynı yoldan evlerimize döndük.O sokaktaki binalar hepimizin sevincine , üzüntüsüne ; ilk buluşmalarımıza , zaman zaman çocukça kavgalarımıza şahitlik ettiler.Bizimle birlikte yaşadılar.Tıpkı asırlardır yaptıkları gibi ; konuşmadan izlediler .Sınıfımızda musevi ve ermeniler de vardı.Farkında bile olmazdık , daha doğrusu ‘ fark ettirilmezdik ‘ .O sokaklar , Istanbul , Türkiye hepimizindi , böyle bilirdik.Halen de böyle biliyoruz. 15 Kasım 2003 de Sinagog'un önünde patlayan bomba ile birlikte ‘ o ‘ binaların da hasar gördüğünü ; çoğunun artık kullanılmayacak durumda olduğunu öğrendiğim zaman kendimi çok kötü hissettim.Çocukluğumun bir bölümü de o binalarla beraber kayboldu sanki.Çok ince hesapların yapıldığı ; adeta bir kördöğüşünün yaşandığı günümüzün acımasız ortamından yaralanmışlardı. Bu saldırıların hepimizin ortak tarih bilincine yapılmış ; birlikte daha güzel günlere ulaşma amacımıza kastetmek amacıyla yapılmış olduğunu ve tarihimizin ; mutluluğumuzun yok edilmesine yönelik olduğunu düşünüyorum. Ölenlerin ailelerinin acısını paylaşıyorum ; içimde bir yerlerde ‘ o ‘ sokak ve çocukluğum kıpkırmızı gözyaşlarıyla ağlıyor sessiz sessiz... Saygılarımla Selçuk ERTAŞKIN