BİR YIL DAHA GEÇTİ!

Admin
Admin
Yayın Tarihi : 30-12-2006 15:45
Koskoca bir yıl daha geçti.. Koskoca yıllar geçti.. Yıl; 2007... Daha dün gibiydi milenium.. Ama 6 yıl geçti bile.. Su gibi.. Rüzgar gibi.. 6 Ocak yaşgünüm aynı zamanda.. Ömrümden 44 yıl geçti.. Geldik 45'e.. 50'ye 5 kaldı.. 50'de geçer, 60'da, 70'de.. Önemli olan sağlıklı ve huzurlu geçmesi.. Hiç kendinize sordunuz mu? Sağlıklı, huzurlu, mutlu musunuz? Hayattan zevk alıyor musunuz? Eşiniz, işiniz, aileniz, sevgiliniz, çoluk-çocuklarınızla düzenli ve mutlu bir hayat yaşıyor musunuz? Yoksa yaşamak için mi yaşıyorsunuz? Yani böyle bir dünyaya geldik ve bir şekilde, her gün, hep aynı şeyleri yaparak zamanı doldurmaya mı çalışıyoruz? Bize verilen zamanı! Ne kadar olduğunu hiçbirimizin bilmediği zamanı! Doldurmak için bir takım vesilelerin varolduğu dünyada, hiç anlamadığımız bir şekilde zaman geçip gidiyor.. Mutlu olanlar, mutsuz olanlar.. Parası olup mutsuz olanlar, parası olmayıp mutsuz olanlar.. Sağlıklı olup mutsuz olanlar, sağlıklı olup mutsuz olanlar.. Çocuğu olup mutsuz olanlar, çocuğu olmayıp mutsuz olanlar.. Babası ölünce mutsuz olanlar, hiç babası olmadığı veya babasını hiç tanımadığı için mutsuz olanlar.. Mutlu kim acaba? Ya da neye mutlu olmalıyız? Ya da mutluluk ne? Entresan bir dünya, entresan bir insanoğluyuz.. Hiçbir şeyden mutlu olmasını, şükretmesini bilmiyoruz.. Ben mutlu muyum? Mutlu olduğuma kendimi inandırmaya çalışıyorum. Ama bir yandan da şükrediyorum.. Yaşadığım hayata ihanet etmek istemiyorum.. Tüm olumlu şartlara rağmen içime düşen mutsuzluktan nefret ediyorum.. Daha ne istiyorum ki? Belki pişmanlık duyuyorum.. Babamı daha fazla mutlu edemediğim için üzülüyorum.. Oysa tam onun keyif zamanıydı, rahat etme zamanıydı.. Yaptım ama daha fazla yapmadığım için mutsuzum belki.. Bu yılbaşında yanımda olmadığı için üzülüyorum belki.. Anacığımla İstanbul'da otururken, onunda olmasını çok isterdik.. Keşke olsaydı ama yok işte.. Yıllar su gibi geçti ve babam zamanını doldurduğu için aramızdan ayrıldı.. Oysa biz onunla çocukken yılbaşı geccelerinde tüm kardeşler toplanır, hep beraber yemek yer, sonra da tombala oynar gülerdik. O zamanlar çok mutluyduk. Ama şimdi mutlu muyuz? Bilemiyorum.. Herkes bir yere dağıldı. Yaşam denilen ilginç ortam herkesi bir yere savurdu. Aslında herkes mutluluk peşinde ama kim yakalıyor acaba? İnşallah 2007'de yakalarız. Ama önce sağlık olsun.. Mutluluk gelir herhalde.. şükredersek mutlu olacağımıza inanıyorum.. Ben artık şükrediyorum.. Babamı da buradan rahmetle anıyor, ona da mutlu yıllar diliyorum. Her nerdeyse... Seni seviyorum baba.. Hepinize önce sağlık diliyorum. Sonra da gerçek mutluluk.. Kendinize iyi bakın, sizi seviyorum.. 2007'de görüşmek üzere, mutlu yıllar..