BABAM CENNETTE

Admin
Admin
Yayın Tarihi : 02-10-2006 12:24
Farkındasınız değil mi, yazımı bir haftadır güncelleyemedim.. Parmaklarım yazmak istemedi.. O yazıyı, o fotoğrafı oradan kaldırmak istemedim bir türlü.. Defalarca okudum, bir daha okudum.. Sizlerden gelen duygu yüklü mailleri de tekrar tekrar okudum.. Hepinize çok teşekkür ediyorum.. Hayat bir şekilde devam ediyor ama babamın cennete gittiğine artık emin oldum. Çünkü, o kadar çok telefon açtınız, o kadar çok mail attınız ve "annemizi, babamızı bizlere tekrar hatırlattığın için teşekkür ederiz. Yazından sonra hemen aradık ve 'sizleri seviyoruz' dedik. Çok sevab aldınız" dediniz ki.. Teşekkürler.. Sanatçılar, sosyeteden insanlar, gecce.com okurları, dostlarım, tanıyan- tanımayan herkes aynı şeyi söyledi; "baban cennetlik adammış.." Bazen daralıyorum.. Yüreğim acıyor.. Bunu gerçekten hissediyorum. Güneş batarken gizli gizli ağlıyorum.. Meğer ben onu ne kadar çok seviyormuşum da haberim yokmuş. Ah eşek kafam, ah salak kafam.. Sibel Can'ın tanga'sı, Hülya Avşar'ın Ali Güven'i, Pınar Altuğ'un küçük sevgilileri derken hayattaki en önemli değerleri nasıl olup da atlamışım.. Belki kendime haksızlık yapıyorum. Her zaman iyi bir evlat oldum ve olmaya çalıştım.. Hayatı babamdan öğrendim ve ondan öğrendiklerimi kendi yuvamda yapmaya çalıştım.. Aile kavramını, ayaklarımın yere sağlam basmasını, girdiğim batakhanelerden aslanlar gibi çıkmasını hep babamdan öğrendim.. Bunları çocuklarıma uygulamaya kalktığımda, "babam bana derdi ki" diye konuşmaya başladığımda bana gülüyorlardı.. "Aman baba, onlar eskidendi" diyorlardı.. Oysa hayatın, aile kavramının, ayakta durmanın, doğru-dürüst yaşamanın eskiyle yeniyle ilgisi yok.. Hayat hep aynı.. Hep bir mücadele vermek zorundasın, hep sağlam ve dimdik durmak zorundasın.. İşinde başarılı olurken, evinde de mutlu olmalısın.. Babam bana bunları öğretti.. En azından akşam yemeklerini tüm aile ile birlikte yemeği öğretti.. Büyük ve geniş aile olmayı, büyüklere her zaman saygılı olmayı öğretti.. Belki kendime haksızlık yapıyorum ama geç kaldım.. Evet, geç kaldım.. Daha ben babamla gezecektim, bana öğrettikleriyle ona hava atacaktım.. İçinden "Aslan oğlum, Aferin sana" diyecekti.. Ama geç kaldım.. Aslında çoğu zaman "Benim aslan oğlum" dediğini biliyorum ama o da benim gibiydi.. Bana demezdi.. En son anneme söylemiş, "benim aslan oğlum Çeşme'de beni krallar gibi yaşattı" demiş.. Ah baba ah.. Çok haklısın, daha önce yapmam ve çok daha fazla yapmam lazımdı ama yapamadım.. Çok özür dilerim baba.. Keşke bir şans daha olsa ama maalesef olmuyor.. O yüzden elinizdeki değerleri, kıymetleri iyi bilin ve her gün anne-babanıza teşekkür edip, "seni seviyorum" deyin..