Tanrı’nın bize sunmuş olduğu bu hediyenin gücünü o kadar çok kullanırız ki... Zihnin gücü sınırsız olmasına rağmen, bazen onu dinlendirmeli, kendisine yenilenme ve şarj etme fırsatı vermeliyiz. Yani; günün bazı saatlerinde onu durdurmalı ve devre dışı bırakmalıyız. Ama zihnimizi ne hale getirdiğimize bir bakalım. Evde tek başındayken, yemek yerken, müzik dinlerken, ve hatta doğadayken zihninize bakmayı bir deneyin. Dikkatinizi zihninize verdiğinizde susmak bilmeyen iç konuşmalarınızla karşılaşırsınız... Kapatılan bir radyonun kendi kendine açılıp çalışması gibi, zihnimizin de sürekli çalıştığını görürüz. Lüzumsuz düşünceler ve iç konuşmalarla zihnimizi bu şekilde bitkin düşürüyoruz. Ona ulaşması gereken bir hedef sunduğumuzda ise “yorgunum”, “halim yok” gibi olumsuz bir cevapla karşılaşırız. Evet, yorgun olan zihnimizdir, bedenimiz değil. Dinlenme ve yenilenmeye ihtiyacı olan ise yine odur. Eğer dinlenmeye ihtiyacı olan beden olsaydı o zaman bazı sabahlar kendimizi kötü hissederek uyanmaz, yataktan yorgun kalkmazdık. Halbuki gecce boyunca uyuduğumuz için bedenimiz dinlenmiş olmalıydı, öyle değil mi?! Evet, ama biraz dikkat... Uykudayken zihnimiz uyumaz ki, sürekli rüya görmekle meşguldür. Yorgun olan bir zihinle günlük rutin işlerimizi gerçekleştirmekte bile zorluk çekerken, onu nasıl bir konuya odaklayabilir ve istenilen bir hedefe kilitleyebiliriz ki? Bu nedenle zihnimizi, günün bazı saatlerinde mutlaka durdurmalıyız. İşte bunu başarmak için ise kişi yoga eğitiminden, meditasyondan ve bunun gibi başka birçok tekniklerden yardım almalıdır.