Hatta daha önce sahnede bile seyretmemiştim onu. Ama bu “yine yeni yeniden” tanıştığım Nilüfer’i dinlemek için 23 Şubat’ta Günay’ın en ön masasında olacağım kuşkusuz. Kim bilir belki son dönemde yaşadıkları ona bambaşka bir hayat görüşü kazandırdı. Bu nedenle Nilüfer’e özür borçluyum, çünkü yaptığım en keyifli söyleşilerden biri oldu bu. Ortaköy meydanında kuşlara yem atarken gözlerinin içi gülüyordu. Nilüfer, bugün ışıl ışıl bakıyor hayata ve tüm yaşadıklarını içtenlikle anlatmaktan kaçınmıyor.
