Bir gecce vakti, şöyle bir göz atmak için kitabı elime aldım; sabah gün ışırken son sayfayı kapattığımda “iyi ki aramızda böyle insanlar var hâlâ” dedim. Ve Özbeğen’in neden bunca yıldır “romantizmin prensi” olarak kaldığını bir kez daha anladım. Karşınızda, tuşların efendisi Ferdi Özbeğen...
