“Kör değneğini bellemiş” misali her an yenilenen dünyaya hep aynı at gözlüğü ile mi bakmalıydık? Röportaja ikna etmek de pek kolay olmadı Ahmet Hakan’ı... “Düşüncelerimi, yaşadıklarımı zaten her gün köşemde yazıyorum” diyordu... Aslında bu duygunun benzerini son dönemde sık sık ben de yaşadığım için onu kandırmayı başarabildim 1 yıl süren hummalı bir kovalamacanın sonunda. İki “sıkılmış duygudaş” olarak oturduk karşı karşıya; düşündüğümüzün tam aksine çok neşeli bir söyleşi çıktı ortaya...
